Η αλλεργική ρινίτιδα είναι φλεγμονή στο εσωτερικό της μύτης. Προκύπτει όταν ένα ευαισθητοποιημένο άτομο έρθει σε επαφή με ουσίες που ονομάζονται αλλεργιογόνα, τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες κάθε ηλικίας προκαλώντας ιδιαίτερο άγχος και ανησυχία.
Το αλλεργικό άτομο έχει φαγούρα στη μύτη ή το στόμα, φταρνίζεται αρκετές φορές και νιώθει ότι η μύτη του είναι μπουκωμένη. Πολλές φορές τρέχουν από τη μύτη διάφανες εκκρίσεις σαν νερό και αναγκάζουν το άτομο να φυσάει τη μύτη του συνέχεια. Τα μάτια επίσης μπορεί να φαγουρίζουν και να κοκκινίσουν. Σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να συνυπάρχει ξηρός βήχας και τυπικό βρογχικό άσθμα.
Το ανοσοποιητικό σύστημα των ευαισθητοποιημένων ατόμων αντιδρά υπερβολικά σε αβλαβείς ουσίες του περιβάλλοντος όπως είναι οι τροφές, η γύρη, τα ακάρεα και οι μύκητες. Τα περισσότερα άτομα δεν αντιδρούν όταν εκτεθούν σε αυτές τις ουσίες. Τα ευαισθητοποιημένα άτομα όμως παράγουν χημικές ενώσεις (ανoσοσφαιρίνες IgE έναντι των αλλεργιογόνων) οι οποίες φτάνουν στα κύτταρα του ρινικού και του υπόλοιπου αναπνευστικού βλεννογόνου και προκαλούν τα γνωστά αλλεργικά συμπτώματα.
Η γενετική προδιάθεση ενός ατόμου να αντιδράσει υπερβολικά σε αλλεργιογόνα, η οποία μπορεί να είναι κληρονομική.
Με το ιστορικό και τις δερματικές δοκιμασίες. Το άτομο εμφανίζει συμπτώματα όταν εκτεθεί σε συγκεκριμένα αλλεργιογόνα. Η επιβεβαίωση της ευαισθησίας στα αλλεργιογόνα γίνεται με τις ειδικές δερματικές δοκιμασίες νυγμού που περιλαμβάνουν την πρόκληση αντίδρασης στα συγκεκριμένα αλλεργιογόνα. Εάν δεν είναι εφικτό να γίνουν τα δερματικά τεστ μπορεί ο έλεγχος να γίνει με αιμοληψία και αναζήτηση ειδικών αντισωμάτων.
Τι σημαίνει αυτό;
Αποφεύγουμε τις εξωτερικές μετακινήσεις όταν η γύρη του συγκεκριμένου αλλεργιογόνου βρίσκεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις στην ατμόσφαιρα. Καθαρίζουμε τακτικά τον χώρο που ζούμε και κοιμόμαστε και χρησιμοποιούμε ειδικά στρώματα και μαξιλάρια. Οι λύσεις αυτές αν και είναι σημαντικές δεν είναι εύκολες στην εφαρμογή τους.
Η σωστή τους ρύθμιση είναι απαραίτητη ώστε τα συμπτώματα να είναι υποφερτά αλλά χωρίς να γίνεται υπερκατανάλωση των φαρμάκων.
Η τακτική χορήγηση του αλλεργιογόνου σε πολύ μικρές ποσότητες ώστε να μην προκαλείται φανερή αλλεργική αντίδραση, “εξοικειώνει” τον οργανισμό με το αλλεργιογόνο αυτό. Μετά από μήνες θεραπείας τα συμπτώματα του ασθενούς μειώνονται και το αποτέλεσμα μπορεί να διατηρηθεί για αρκετά χρόνια. Η λύση στοχεύει στην αιτία που προκαλεί την αλλεργία αλλά χρειάζεται συνέπεια από την πλευρά του ασθενή ώστε να μην γίνονται διακοπές στη θεραπεία.
Ακολουθήστε τον @fyrmpas-orl στο Instagram